शिवाजी आणि त्यांच्या पहिल्या पत्नी सईबाई यांच्या पोटी जन्मलेल्या संभाजींना मराठा साम्राज्यावर स्वामित्व सोपवण्यात आले होते, ज्याची सुरुवात शिवाजींनी केली होती. पुरंदर किल्ल्यावर जन्मलेल्या संभाजींना त्यांच्या आजी जिजाबाईंनी वाढवले. शिवाजींनी मुघलांशी पुरंदरचा करार केला आणि संभाजींना राजकीय आश्रय म्हणून अंबरच्या राजा जयसिंगसोबत राहण्यास पाठवले. संभाजींना मुघल सरदार म्हणून वाढवण्यात आले आणि त्यांनी औरंगजेबाच्या मुघल दरबारात सेवा केली. शिवाजींच्या मृत्युनंतर, संभाजींनी त्यांच्या सावत्र आई सोयराबाई मोहिते यांच्याशी लढा दिला, ज्यांच्याकडे त्यांचा मुलगा राजाराम मराठा राज्याचा वारस होता. २० जुलै १६८० रोजी संभाजी तुरुंगातून पळून गेले आणि औपचारिकपणे सिंहासनावर आरूढ झाले. एक हुशार रणनीतीज्ञ, संभाजी हे मराठ्यांच्या सिंहासनाचे पात्र होते, जरी त्यांचे राज्य अल्पायुषी होते. हे पुस्तक त्यांची जीवनकथा उलगडते आणि ते शासक होते हे दाखवते.